„ Nawet bocian w przestworzach zna swój CZAS, synogarlica, jaskółka i żuraw przestrzegają PORY swojego przylotu, lecz mój lud nie chce znać prawa Pana.” Księga Jeremiasz 8,7
W żadnym innym kraju nie ma tylu bocianów ile w Polsce. Każdego prawie roku dokonuje się ich spisu i chociaż wiadomo, że nigdy nie można tego zrobić dokładnie to i tak liczba 30.200 par w 1984 roku oraz 40.900 par w 1995 wypada imponująco. Obliczono także, że na każde 100 km2 obszaru Polski przypada około 15 par. Całkowitą liczebność populacji w Europie szacuje się na 100-120 tysięcy par, a na świecie 150 – 300 tysięcy. Ptaki te rozmnażają się w północnych częściach Afryki w Europie i Azji przylatując na lęgowiska w marcu/kwietniu a następnie odbywają dalekie wędrówki do tropikalnej Afryki (na południe od równika). Bociany omijają góry i morza przelatując nad cieśniną Bosfor bądź Gibraltar.
Cały ten cykl (przylotów, lęgu i odlotów), powtarza się zawsze tak samo. Podróż do Afryki trwa około 2 miesiące. Młodsze osobniki wylatują wcześniej i lecą aż do RPA, by po około 4 latach, po osiągnięciu wieku rozrodczego, powrócić „do domu”. Starsze wylatują później. Są one nieco sprytniejsze i zimują bliżej Europy, by po około dwóch miesiącach zimowania, udać się w drogę powrotną. Bociany zawsze wracają na stare miejsce lub budują swoje gniazda w promieniu do około 50 km od starego. Ich życie trwa około 30 lat.
Obserwując bociany możemy zadać sobie kilka pytań:
1. Skąd młode bociany wiedzą, którędy mają lecieć do Afryki (chociaż wylatują przed
swoimi rodzicami)?
2. Jak młode odnajdują drogę powrotną do swoich „domów”?
3. Skąd tak dokładnie wiedzą, o jakiej PORZE mają udać się w drogę tam i z powrotem?
To Bóg, Stwórca, wyposażył ptaki i wszystkie inne zwierzeta w tak cudowny sposób. Obserwując je możemy podziwiać Jego mądrośc i wspaniałość. Dzięki cudownemu dziełu Stwórcy, tak wiele zwierząt przetrwało aż do dzisiaj.
Chciejmy jednak zastanowić się na powyższym wierszem z Księgi Jeremiasza, w którym mowa jest o tym, że „(…) bocian zna swój CZAS”. Rzeczywiście, dokładność z jaką poruszają się te ptaki jest zadziwiająca. Wszystko musi odbyć się w określonym czasie, w którym ptaki bez zagrożenia będą mogły się przemieścić z miejsca na miejsce, wyhować swoje potomstwo i na okres zimy wrócić do Afryki.
Również dla nas czas ma ogromne znaczenie, ponieważ nasze życie, chociaż dłuższe od życia ptaków, trwa zaledwie 70-80 lat. W życiu tym musimy się zastanowić, jak wypełnić cały ten CZAS, a szczególnie pomysleć o tym, co stanie się z nami po śmierci. Duch, którego dał nam Bóg Stwórca, nigdy nie umiera. Żyjąc na ziemi mamy CZAS, aby się nad tym zastanowić, aby uwierzyć, że to Bóg Stwórca umieścił człowieka na Ziemi, że On troszy się o niego i pomimo tego, iż człowiek odwraca się do Niego plecami, On wciąż go szuka i chce go zbawić.
Kiedy Bóg zesłał swojego Syna na ziemię, kiedy Pan Jezus przyszedł do swojego ziemskiego ludu -izraelskiego, ten Go nie nie poznał. Naród izraelski nie poznał „czasu swojego nawiedzenia…” (Ewangelia Łukasza 19,44). W innym miejscu czytamy, że pewien gospodarz przygotował wielką ucztę i zaprosił wielu,jednak nikt nie przyszedł. Nikt nie miał czasu: „ Znowu posłał inne sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Oto ucztę moją przygotowałem, woły moje i bydło tuczne pobito, i wszystko jest gotowe, pójdźcie na wesele. Ale oni, nie dbając o to, odeszli, jeden do własnej roli, drugi do swego handlu.”( Mat. 22:4-5).
Tak uczynił człowiek z posłanym od Boga Synem – Panem Jezusem Chrystusem. Odrzucił Tego, który przyszedł na ziemię, aby zbawić człowieka. Tego, który pragnał przyprowadzić człowieka do Boga i dać mu wieczne szczęście, odrzucił, pogardził Nim. Jakaż wina ciąży więc na człowieku za ten straszny czyn – czyn odrzucenia Bożego Daru! Jakaż wina ciąży na mnie i na Tobie, jeśli także Go odrzucimy!
Chociaż Pan Jezus zostal ukrzyżowany, jednak przez tę śmierć odkupił świat. Każdy, kto UWIERZY W Osobę i dzieło Pana Jezusa wykonane na krzyżu, będzie zbawiony. Przypadło nam żyć w cudownym okresie, okresie, który Biblia nazywa czasem łaski. Teraz, dzisiaj, istnieje jeszcze możliwość wyznania Panu Jezusowi swoich grzechów. DZISIAJ jest na to czas! „(…) Oto teraz CZAS łaski, Oto teraz dzień zbawienia” (2. List do Koryntian 6,2). Wykorzystaj czas, który podarował Ci Bóg!