„(…), miłosierdzie Jego nie ustaje. Każdego poranku objawia się na nowo, (
Treny Jeremiasza 3,22-23)
Kiedyś, wczesnym rankiem, gdy większość ludzi jeszcze spała, roznosiciele gazet chodzili ulicami wielkich miast i wrzucali do skrzynek na listy pachnące świeżą farbą dzienniki.
A ludzie, ledwo się obudzili, sięgali po nie, by poznać najświeższe nowiny. Jednak słowa tekstu przewodniego dzisiejszego rozważania mówią, że wszystkie te nowiny nie są wcale aż takie nowe. Jest bowiem coś najnowszego, co każdego ranka powinniśmy nienasycenie wchłaniać: Boże miłosierdzie. (,,,) Jego miłosierdzie nigdy nie ustaje! Każdego ranka objawia się na nowo (Treny Jeremiasza 3 22c – 23a).
Wiadomości dnia, które czytamy rano w gazecie, często są bardzo nieprzyjemne. Ba, potrafią nam zepsuć humor na cały dzień. Natomiast miłosierdzie Boże, świeże jak rosa, może nasycić cały nasz dzień radością, może szarzyznę dnia powszedniego przepoić jasnym światłem.
Wprawdzie nasze serca często w ogóle nie są w stanie dostrzec tego Bożego Miłosierdzia. Czasem mówimy tak, jak psalmista śpiewający z goryczą: Codziennie przecież znoszę cierpienie, każdego ranka jestem chłostany (Psalm 73,14). Tak mówi niejeden człowiek chory, ktoś uginający się pod brzemieniem trosk, ktoś rozgoryczony: „Nie, miłosierdzie Boże objawia się na nowo każdego ranka, ale moje nieszczęście. Nieszczęścia i nic więcej“.
Nic więcej? O nie! Nad tę nędzę tego świata każdego poranka objawia się na nowo najnowsze miłosierdzie Boże. Kto nie chce w to uwierzyć, niech spojrzy na Krzyż Golgoty. Z myślą o tym krzyżu Paweł powiedział: On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale go za nas wszystkich wydał, jakżeby nie miał z nim darować nam wszystkiego? (List do Rzymian 8,32). Kto spojrzy na Krzyż, ujrzy miłosierdzie Boże jaśniejące pełnym blaskiem.
"Z książki 365 razy ON" - W. Busch