- Jezus Chrystus (1,1.18): Osoba; Ten, który żył na ziemi jako człowiek, ale jednocześnie był Mesjaszem (Chrystusem) posłanym przez Boga. To właśnie o Nim mówi ta Ewangelia.
- Syn Dawida (1,1): Ten, który ma prawo do tronu Dawida, ponieważ jest jego prawowitym dziedzicem i potomkiem.
- Syn Abrahama (1,1): Posiadacz obietnic danych Abrahamowi: Błogosławieństwem będą zarówno oddani Mu ludzie jak i ziemia, nad którą będzie panował.
- Jezus (1,16.21.25): dziecko, bezradne niemowlę, położone po narodzeniu w żłobie w Betlejem – a jednak od samego początku mieszkała w nim pełnia Bóstwa.
- Chrystus (1,16.17; 2,4): Namaszczony przez Boga, o którym Psalm 2 mówi: „Synem moim jesteś, dziś Cię zrodziłem”.
- Pan (1,22; 2,15): Jezus Chrystus jest Panem Starego Testamentu, Panem, który jest Bogiem Jahwe (Odwieczny).
- Emmanuel (1,23): Człowiek, „Bóg jest z nami". Bóg stał się człowiekiem i jednocześnie nie przestał być Bogiem. Bóg nawiedził człowieka, jest „z nami" w Osobie Swego Syna, naszego Pana.
- Król Żydowski (2,2): Od urodzenia Chrystus był prawdziwym Królem, któremu Bóg powierzył berło panowania nad Jego ziemskim ludem.
- Wódz (2,6): Pan Jezus ma władzę i autorytet w sobie samym, ale także mądrość, aby przyprowadzić ludzi do Boga.
- Mój Syn (2,15): Bóg ma bardzo osobistą relację z Panem Jezusem. On jest Jego Synem.
- Dziecko (2,9.13.20.21): Był niczym nie wyróżniającym się zewnętrznie dzieckiem – jednak ci, którzy Go miłowali, widzieli w Nim coś nadzwyczajnego.
- Nazarejczyk (2,23): Chrystus był jednocześnie pogardzanym, od którego ludzie woleli trzymać się z daleka. „Co dobrego może pochodzić z Nazaretu”?
Manuel Seibel
- Seibel