Pytanie: W różnych sytuacjach, np. w modlitwie, w rozmowach czy pieśniach, szczególnie ewangelizacyjnych, często wyrażamy taką myśl, że Pan Jezus na krzyżu niósł grzech świata, że grzech świata został złożony na Nim. Czy można tak powiedzieć?

Odpowiedź: Ten sposób wyrażania się jest niepoprawny[1] i prowadzi błędnych wniosków. Musimy sobie uświadomić jedną zasadniczą rzecz: gdyby grzech świata został włożony na Pana Jezusa, gdyby On poniósł na krzyżu ten grzech, to wtedy cały świat zostałby zbawiony. Jednak to nie oznaczałoby nic innego, jak tylko wszech pojednanie i byłoby podłożem nauki całkowicie sprzecznej ze Słowem Bożym.

 

Mówi się w ten sposób dlatego, iż często nie rozróżnia się przebłagania (gniewu Bożego) i zastępczej śmierci Pana (dosł. zastępstwa). Obydwie strony są prawdami Słowa Bożego i są ze sobą ściśle związane, ale różnią się od siebie, co postaramy się wyjaśnić.

Otóż Pan Jezus na krzyżu podczas trzech godzin ciemności uwielbił Boga w sposób doskonały, gdyż On, który nie znał grzechu, został uczyniony grzechem (2. Kor. 5,21). To właśnie na krzyżu Pan Jezus pokazał, co Bóg myśli o grzechu, chociaż dla samego Pana Jezusa oznaczało to straszny sąd. W ten sposób Bóg został uwielbiony w całej swojej istocie, gdyż na krzyżu została objawiona zarówno Boża ŚWIĘTOŚĆ, jak i MIŁOŚĆ. Skoro te święte i sprawiedliwe żądania Boże względem grzechu zostały wypełnione poprzez dzieło Pana Jezusa i gniew Boga dotknął Jego samego, który był bez grzechu, to teraz dzięki temu Bóg może zaprosić wszystkich ludzi, aby przyszli ze swoimi grzechami do Niego i otrzymali zbawienie. To jest właśnie PRZEBŁAGANIE. A zatem możemy powiedzieć, że w tym sensie Pan Jezus umarł dla wszystkich (2. Kor. 5,14-15), czyli dał siebie samego jako OKUP dla wszystkich (1. Tym. 2,16)[2].

Co to znaczy „dla wszystkich”? Dla wszystkich ludzi, bez wyjątku, a dosłownie „ku korzyści wszystkich ludzi”. Łaska Boża objawiła się przynosząc zbawienie „dla wszystkich ludzi” (Tyt. 2,11). I teraz zależy od każdego człowieka, czy przyjmie przez wiarę ten Boży dar zbawienia, czy nie.

Nigdy natomiast Pismo nie mówi, jakoby Chrystus poniósł grzechy wszystkich ludzi. Poniesienie grzechów związane jest ze wspomnianym już zastępstwem. Oznacza ono, że Pan Jezus został osądzony tylko za tych, którzy uwierzą w Niego, aby otrzymać życie wieczne. On dosłownie poniósł na krzyżu tylko grzechy tych ludzi. W tym znaczeniu Zbawiciel dał swoje życie „jako okup za wielu”, czyli „w miejsce tych wielu”, czytamy o tym w Mat. 20,28 oraz Mar. 10,45. Otóż w tych wersetach Słowo Boże używa już innego słowa określającego stosunek relacji pomiędzy Panem Jezusem, przedstawionym jako Syn Człowieczy, a tymi za których miał oddać swoje życie, a mianowicie słowa - anti[3], czyli po prostu zamiast. W poprzednich cytatach (np. 2 Kor. 5,21), było to słowo: hyper[4]. Jeśli jest mowa zatem o „poniesieniu grzechów”, wtedy Słowo Boże mówi tylko o grzechach wielu lub o naszych grzechach. Oto kilka przykładów:

„On poniósł grzech wielu” (Izaj. 53,12).

„Tak i Chrystus raz ofiarowany, aby zgładzić grzechy wielu…” (Hebr. 9,28).

„On grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo[5]…” (1. Piotra 2,24).

Przyjrzyjmy się jeszcze słowom Jana Chrzciciela: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata” (Jana 1,29).

Gdy czytamy te słowa, to nie przeczą one temu, co dotychczas powiedzieliśmy na ten temat. Po pierwsze, nie jest powiedziane w tym miejscu o „grzechach świata”, lecz o „GRZECHU” jako zasadzie, o stanie, który zaistniał poprzez upadek w grzech pierwszych ludzi. Po drugie, co ważne, nie jest tu mowa o tym, że to usunięcie (czy zgładzenie) GRZECHU JUŻ SIĘ ODBYŁO lub dopiero się odbędzie. Jest tu wyrażona tzw. prawda absolutna, a mianowicie: „Baranek Boży usuwa/gładzi grzech świata”. Jest to wyrażone w czasie teraźniejszym.

Jedynym fundamentem tej prawdy jest dzieło wykupienia Pana Jezusa oraz że On ten GRZECH w zupełności odsunie kiedyś sprzed Bożych oczu (Hebr. 9,26). Dlatego na tej podstawie w odniesieniu do wierzących, już dzisiaj jest to faktem, rzeczywistością, gdyż Bóg nie widzi ich już jako grzeszników. Ale w doskonałości (zupełności) będzie to osiągnięte dopiero wtedy, gdy nastanie wieczność. Ponieważ wówczas niesprawiedliwi zostaną osądzeni, czyli usunięci i znajdą się w jeziorze ognistym (Obj. 20,11-15). Natomiast w nowym niebie i na nowej ziemi nie będzie już więcej GRZECHU jako stanu, gdyż czytamy: „I nocy już nie będzie” (Obj. 22,5).

 

[1] Dosłowne tłumaczenie tekstu brzmi: „Ten sposób wyrażania się jest wszystkim innym niż poprawnym” (tłum.).

[2] W polskim tłumaczeniu Biblii Warszawskiej jest „za” wszystkich.

[3] Tłumaczenie z j. greckiego oznacza: „w miejsce kogoś lub czegoś”, „zamiast”. Na przykład słowo „antychryst” oznacza „zamiast” lub „w miejsce             Chrystusa”.

[4] Tłumaczenie z j. greckiego oznacza: ku korzyści, do wykorzystania, ku pożytkowi przez kogoś lub coś.

 

 

[5] Powinno być „na drzewie”.

Słowo Boże na dziś

"Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości,  aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany.

(2. List do Tymoteusza 3,16-17).

Zaproszenie

ZAPROSZENIE
NA KONFERENCJĘ BIBLIJNĄ
 
T: Ewangelia Jana 4,1 do 4,26
 
niedz. 31.03.godz 16.00 do 18.30
pon. 01.04.godz 09.30 do 12.30; 15.00 do 17.30
 Mikołów ul. Waryńskiego 42a
 
ZGROMADZENIA
Nd: 9:30 Wieczerza Pańska
11:00 Głoszenie Słowa Bożego
Wt: 18:30 Modlitwy i studium Słowa Bożego
Mikołów ul. Waryńskiego 42a