> Życie z Bogiem

„Miłuję Cię, Panie, mocy moja!” (Psalm 18,2).

Dawid miał bardzo bliską, choć nie zawsze niezakłóconą, relację z Panem. W jego życiu wiary były zarówno zwycięstwa i sukcesy, jak i porażki i niepowodzenia. Nie był „nadczłowiekiem”. Dlatego tym bardziej jego życie możemy porównać z naszym.

Psalm 18 Dawid napisał pod koniec swojego życia. Treść tego psalmu można również znaleźć w 2. Księdze Samuela 22, w której czytamy o „ostatnich słowach Dawida” (2. Sam. 23,1). W psalmie tym Dawid spogląda wstecz na całą swoją ziemską wędrówkę, widząc w niej działanie Pana. Jest przekonany, że Bóg wybawił go z ręki „wszystkich jego nieprzyjaciół i z ręki Saula”. Choć niebezpieczeństwa były wielkie, a wrogowie silni (w. 18), lecz Pan okazał się silniejszy, większy i potężniejszy. Jest to tak samo prawdziwe dla ciebie i dla mnie:

Dlatego też może zbawić na zawsze tych, którzy przez niego przystępują do Boga, bo żyje zawsze, aby się wstawiać za nimi (Hebr. 7,25).

 A Temu, który was może ustrzec od upadku i stawić nieskalanych z weselem przed obliczem swojej chwały, Jedynemu Bogu, Zbawicielowi naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, niech będzie chwała, uwielbienie, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i po wszystkie wieki. Amen (Judy 24-25).

Tak więc, Pan oferuje nam wszelkie wsparcie i zawsze jest gotów pomóc. Jednak nie od Niego zależy to, czy odniesiemy zwycięstwo czy też polegniemy.

Czy szczerze możesz wypowiedzieć słowa wersetu 2? Jeśli chodzi o mnie, to muszę przyznać, że przychodzi mi to dosyć trudno.  A to dlatego, że zdaję sobie sprawę, że moje uczucia do Pana nie są takie, jakie być powinny i jak wiele brakuje mi jeszcze do Piotra, dla którego miłość do Pana była priorytetem.

W przypadku Dawida ten pełen entuzjazmu okrzyk pochodzi z jego bliskiej relacji z Bogiem. On nie ufa sobie i swoim uczuciom, ale jedynie i całkowicie polega na Panu. Przyznaje: Nie mam siły, moją siłą jesteś Ty!

W tym momencie powstaje kluczowe pytanie: Kim jest – co znaczy dla mnie Pan Jezus?

Pan zajmował centralne miejsce w życiu Dawida, który ciągle odkrywał w Nim coś szczególnego. Oto, co mówił o Nim:

• Moja siła – nie muszę polegać na własnych siłach.
• Moja skała – On jest gwarancją stabilności w moim życiu.
• Moja twierdza – On jest moim schronieniem i bezpieczeństwem.
• Mój Zbawiciel – nie ma zagrożenia, z którego On nie mógłby mnie uratować.
• Mój Bóg – i nikt inny (por. Iz. 45,5). Jedynie On decyduje o moim życiu.
• Moja ochrona – On działa prewencyjnie, zabezpieczając mnie przed grożącym mi niebezpieczeństwem.
• Moja tarcza – mogę śmiało za Nim się ukryć. (Spójrz jak często słowo „tarcza” pojawia się w tym psalmie).
• Moja wysoka warownia – On chce podnieść mnie w górę ponad wszelkie okoliczności.
• Róg mojego zbawienia – On jest gwarancją mojego wiecznego zbawienia.

P. Margraf

[1]              Rogi były noszone na Wschodzie jako symbol wywyższenia i władzy. Pan był rogiem zbawienia Dawida. On również wywyższył róg swego ludu i połamał rogi niegodziwców (Ps. 18,3; 75,11; 148,14; Łuk. 1,69).