Czy osobiście znacie Jezusa – Syna Bożego? Czy znacie Tego, który przyszedł na tę ziemię, by okazać ludziom niezmierzoną dobroć, a w zamian spotkał się ze zniewagą, nienawiścią i w końcu ze śmiercią krzyżową? Lecz On zmartwychwstał i żyje i chce mieć z Wami kontakt!
Współczesny człowiek odwraca się od Niego, podobnie jak czynił to wtedy, gdy Jezus Chrystus żył na ziemi. Odrzucenie Zbawcy jest powodem beznadziejnego stanu świata. Wiedza, technika, osiągnięcia w sferze socjalnej, wszelkie wysiłki ludzkiego geniuszu okazują się bezradne wobec ogromu moralnego zła, które z każdym dniem prowadzi ludzkość ku niechybnej zgubie.
Ludzie kierują się egoizmem, gwałtem, niemoralnością i nie zdają sobie sprawy, że taki sposób życia zaprowadzi ich na sąd, jak mówi nam Słowo Boże w Liście do Hebrajczyków, rozdział 9, wiersz 27. Ale oznajmia nam również, że: „Bóg nie posłał swego Syna na świat, aby wydał On na świat wyrok, lecz aby świat został przez Niego zbawiony” (Ewangelia Jana, rozdział 3, wiersze 17).
IMIĘ JEZUS
Imię „Jezus” znaczy „Bóg Zbawiciel”. Wszyscy ludzie bez wyjątku potrzebują zbawienia, a to dlatego, że wszyscy są grzesznikami zasługującymi na wieczną śmierć. Jednak Bóg posłał na świat Zbawiciela, aby przez Niego każdy mógł dostąpić przebaczenia i być szczęśliwym - i to przez całą wieczność.
Wielu założycieli różnych religii mówiło o dobru, dawało mądre wskazówki i rady, lecz żaden z nich nie był w stanie pomóc ludziom, uwalniając ich od ciężaru grzechu i z mocy grzechu. Nigdy też nie zdołał tego uczynić którykolwiek z moralistów, filozofów czy mistyków. Jezus nie naucza, w jaki sposób można wyzwolić się spod jarzma grzechu, lecz jest Tym, który dokonuje tego osobiście. Uwalnia ze szponów grzechu, od sądu i potępienia wszystkich tych, którzy się upamiętają i w Niego uwierzą. „Gdyż jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus. On siebie samego złożył na okup za wszystkich, na świadectwo swoim czasom....” (I List do Tymoteusza, rozdział 2, wiersze 5 i 6).
„…każdy, kto w Niego wierzy, dostępuje, przez Jego imię, przebaczenia grzechów.” (Dzieje Apostolskie, rozdział 10, wiersz 43).
DZIEŁO JEZUSA
Jezus przyszedł na ziemię z miłości do swojego stworzenia, a będąc święty i czysty, ustawicznie musiał zmagać się ze skutkami grzechu. Był mężem boleści. Jednak nawet Jego wielka miłość do człowieka nie mogła w żadnej mierze polepszyć ludzkiej upadłej natury, unicestwić przyczyny wszelkich nieszczęść i zgładzić grzechu. Dlatego Jezus był zmuszony ponieść nie tylko konsekwencje grzechu, ale i sam grzech: „...a PAN Jego dotknął karą
za winę nas wszystkich” (Księga Izajasza, rozdział 53, wiersz 6).
Na krzyżu oddał swe święte życie za nasze grzeszne! Wziął na siebie nasze grzechy, jak gdyby były popełnione przez Niego. Za nas został uczyniony grzechem (II List do Koryntian, rozdział 5, wiersz 21).
„On grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo...” (I List Piotra, rozdział 2, wiersz 24). To dzięki temu wspaniałemu dziełu Pan Jezus oferuje Wam teraz całkowite uwolnienie. Wywalczył je za cenę swojej ofiary na krzyżu. Czy możecie je odrzucić?
OFERTA JEZUSA
ŚWIAT PODĄŻA SWOJĄ DROGĄ, JAK GDYBY JEZUS NIE ISTNIAŁ, JAK GDYBY JEGO ŻYCIE NA TEJ ZIEMI, ŚMIERĆ, ZMARTWYCHWSTANIE I JEGO RYCHŁY POWRÓT BYŁY JEDYNIE WYTWOREM LUDZKIEJ WYOBRAŹNI.
Wielu ludzi jest dzisiaj obojętnych wobec Jezusa Chrystusa, lecz zmieni się to z chwilą, gdy odejdą z tego świata. A ponieważ życie ludzkie jest krótkie, dlatego teraz zwracamy się do Was:
Nie możecie być wiecznymi niedowiarkami! Zastanówcie się nad tym, póki jeszcze jest czas!
Dla tych, którzy dziś odrzucą Bożą ofertę, jutro może być za późno, gdy przyjdzie im odpowiedzieć przed Bogiem za swoje postępowanie.
Nie będzie niedowiarków, gdy Jezus Chrystus wystąpi jako najwyższy Sędzia. Nie będzie niedowiarków, gdy ujrzy Go wszelkie oko, gdy świat będzie musiał ponieść odpowiedzialność za swą pogardę wobec świętego Boga. Nie będzie niedowiarków, gdy umarli zmartwychwstaną na sąd i stawią się przed wielkim tronem (Apokalipsa, rozdział 20).
Nie będzie niedowiarków w piekle, lecz będzie w tym straszliwym miejscu wieczne ubolewanie i żal z powodu odrzucenia Bożej łaski – tej właśnie, która jest Wam dzisiaj oferowana. „…Właśnie teraz jest ten czas przychylności! Teraz jest dzień zbawienia!” (II List do Koryntian, rozdział 6, wiersz 2).