Zarezerwuj podróż
Czy możemy zaprosić cię do wzięcia udziału w szczególnej „podróży”? Nie będzie to zwykła wycieczka jaką organizujesz sobie czasem w okresie urlopu, czy też podróż ả la „all inclusive”. Odpoczynek i atrakcje turystyczne odgrywają podrzędną rolę. Regeneracja ciała i ducha nie będą nadrzędnym celem tej podróży. Zadbamy jednak o duszę, o pokarm dla wnętrza człowieka.
Energię dającą siły na każdy dzień – „paliwo” dla pokonania kolejnych odcinków drogi życia, którego nie znajdziesz gdzie indziej. Zapraszamy cię do wzięcia udziału w podróży przez Ewangelię Marka. Celem tej podróży nie będzie w pierwszej linii uzupełnienie lub poszerzenie naszej wiedzy – chociaż może to oczywiście nastąpić. Podróż ta nie będzie podobna do miłego spaceru przez pięknie położony park lub przechadzki po miejskim deptaku w celu podziwiania sklepowych wystaw.
Najważniejszym będzie dla nas cel tej „podróży”. Celem tym nie będzie jakieś konkretne miejsce, lecz Osoba: JEZUS CHRYSTUS. W czasie podróży przez tę ewangelię ciągle na nowo będziemy spotykać Pana Jezusa. ON będzie celem naszej podróży i równocześnie naszym towarzyszem. Spotykając się z Jezusem, poznamy różne cechy Jego osobowości. Będziemy mogli podziwiać Jego cechy charakteru oraz naukę i ze zdziwieniem stwierdzimy: Jezus jest jednorazowy i nie ma sobie równego.
On będzie nam ciągle towarzyszył. On wskaże nam drogę i zaprowadzi nas do celu. Celem tej podróży jest:
Osobiste spotkanie Pana Jezusa!
Osobiste poznanie Pana Jezusa!
Osobiste przeżywanie Pana Jezusa!
… czyli – ZBAWIENIE – ŻYCIE WIECZNE!
Czy piszesz się na taką podróż?
Cudowne Imię: Jezus jest Ratownikiem
W czasie podróży przez Ewangelię Marka spotykamy Pana Jezusa i poznajemy Go coraz bardziej. Jego Imię rzuca światło na "program", z którym przyszedł i z którym pragnie nas zapoznać. W tej ewangelii imię Jezus pojawia się 81 razy. Jest więc jasne, że Pan Jezus jest najważniejszą Osobą - jest On w centrum wszystkich opisanych tam wydarzeń. On chce „zakotwiczyć” się w naszym życiu i połączyć nas z Bogiem. Bardzo interesujące jest także to, że w tym Imieniu kryje się starotestamentowe Imię Boga - Jahwe, ponieważ imię Jezus oznacza: „Jahwe jest Ratownikiem”. „Jahwe jest Odkupicielem”. „Jahwe jest Zbawicielem”.
Bardzo ważny aspekt znaczenia Jego imienia pokazany jest w Ewangelii Mateusza 1,21. Słyszymy tam anioła mówiącego do Józefa: „…i dasz Mu imię Jezus, On bowiem wybawi swój lud z jego grzechów”. W tym wierszu położony został nacisk na to, że Jezus jest Zbawicielem i Ratownikiem, który może przebaczyć grzechy człowiekowi. Ratuje On każdego człowieka, który przyjmuje Go do swojego życia.
Podczas czytania ewangelii dowiemy się także, że On oddał swoje życie jako okup. Jezus zapłacił swoją krwią i życiem, kiedy umarł na krzyżu Golgoty. Potrzebujemy Go jako Zbawiciela, aby wejść w bliskie i trwałe relacje z Bogiem.
Znaczące Imię: Jezus - Pan
W Ewangelii Łukasza 1,31b + 32 znajdujemy dalsze znaczenie imienia Jezus Chrystus. W wierszach tych anioł mówi do Marii: „… urodzisz syna i nadasz Mu imię Jezus. Będzie On kimś wielkim i będzie nazwany Synem Najwyższego; da Mu też Pan Bóg tron Jego Ojca Dawida. Będzie On królował nad domem Jakuba na wieki,,,”
Jezus jest więc nie tylko Zbawicielem, On także jest „Panem”. W języku greckim znajdujemy tu słowo „kyrios”. Oznacza to, że Jezus Chrystus pragnie kierować życiem każdego człowieka, który wierzy w Niego i ufa Mu. Tak więc na początku naszej „podróży” przez Ewangelię Marka pojawiają się proste, a jednocześnie bardzo osobiste pytania: Czy jesteśmy przekonani o tym, że Pan Jezus jest naszym Zbawicielem i Ratownikiem? Jeśli tak, oznacza to, że problem naszych grzechów został rozwiązany.
Drugie pytanie brzmi: czy Pan Jezus jest naszym Panem we wszystkich sferach życia? W życiu wiary obydwa aspekty są niezbędne. Dlatego poświęćmy swój czas i pomyślmy o tym, a następnie zwróćmy w pełnym zaufaniu, w modlitwie do Jezusa: „Panie Jezu, tak powinno być. Dziękuję Tobie, że rozprawiłeś się z moimi grzechami. Dziękuję Ci, że osobiście chcesz być moim Panem. Pragnę poddać się Twojemu prowadzeniu. Chciałbym, aby tak było każdego dnia!”.
Godny uwagi tytuł: Chrystus
Józef Flawiusz był żydowskim historykiem. Około 90 r. n.e. napisał książkę opisującą historię Żydów. Bardzo ciekawie przedstawił w niej czas panowania Poncjusza Piłata: „ W tym czasie pojawił się Jezus, mądry człowiek, (jeśli w ogóle wolno nazwać go człowiekiem), który czynił wiele wspaniałych cudów …Pociągnął On za sobą wielu uczniów - Żydów i pogan. Był On Chrystusem. Kiedy Piłat, za namową przywódców narodu izraelskiego skazał Chrystusa na ukrzyżowanie, ci, którzy Go pokochali, nie opuścili Go. Po trzech dniach niespodziewanie ukazał się On swoim uczniom. Większość z nich żyje do dzisiejszego dnia. Nazywa się ich chrześcijanami (wł. Chrystianami)”.
Ewangelii Marka opisuje nam Jezusa Chrystusa. Jego Imię: Jahwe jest Ratownikiem świeci w ciemności naszych czasów jak mocne światło reflektora. Nazywany jest On także Chrystusem. W języku hebrajskim Żydzi określali Chrystusa słowem: „Mesjasz” (hebr. משיח). Język grecki, w którym napisana została Ewangelia Marka, używa określenia: „Chrystus” (gr.Χριστός), co można przetłumaczyć na język polski jako: „namaszczony”. Chrystus oświetla ciemność panującą w naszym życiu. Chciejmy wpuścić to światło do naszych serc.
Szczególny urząd
Spoglądając wstecz na okres reformacji (1550r.n.e.) możemy lepiej zrozumieć znaczenie słowa „Chrystus”. Jan Kalwin (1509 -1564), wielki genewski reformator w swoim dziele „Institutio” uwypuklił potrójny urząd Chrystusa tzw. „munus triplex”. Pisał on, że trzy najważniejsze urzędy sprawowane w Starym Przymierzu, znalazły swoje doskonałe wypełnienie w Jezusie Chrystusie. On się objawił jako prorok, kapłan oraz król.
W Starym Testamencie te trzy najważniejsze stanowiska zajmowały trzy różne osoby. Posiadały one różne kompetencje, a ich urzędy były tymczasowe. W Jezusie Chrystusie urzędy te zostały połączone w jeden i otrzymały głęboki, pełny i właściwy sens. Dla bogobojnych Żydów rzeczywistym Mesjaszem mógł zostać tylko ten, który był w stanie sam sprawować te trzy funkcje. Oni także wiedzieli, że prorokiem, kapłanem i królem mógł być ten, który dla wykonywania tej służby został namaszczony. Polskie słowo „namaszczony” odpowiada hebrajskiemu słowu „Mesjasz” albo greckiemu „Chrystus”. Pozostaje nam jedynie podziwiać to wszystko, co zostało ukazane w Starym Testamencie, a znalazło pełne urzeczywistnienie w Osobie Jezusa Chrystusa.
c.d.n.