Psalm 22,17- 21 (cz. 4)
- Szczegóły
Wersety 12-16 tego Psalmu mówiły o tym, że przywódcy narodu izraelskiego - przedstawieni w obrazie potężnych byków - zadali Panu Jezusowi wiele cierpień. Teraz z kolei jest mowa o otaczających Go psach. Te nieczyste zwierzęta obrazują rzymskich żołnierzy, którzy razem z innymi naśmiewali się ze Zbawiciela i zadawali Mu ból.
Przybity do krzyża
Oto psy otoczyły mnie, Osaczyła mnie gromada złośników, Przebodli ręce i nogi moje (w. 17).
Tę sytuację opisuje Ewangelia Mateusza: „Wówczas żołnierze namiestnika zabrali Jezusa na zamek i zgromadzili wokół niego cały oddział. I zdjęli z niego szaty, i przyodziali go w płaszcz szkarłatny. I uplecioną z ciernia koronę włożyli na głowę jego, a trzcinę dali w prawą rękę jego, i upadając przed nim na kolana, wyśmiewali się z niego i mówili: Bądź pozdrowiony, królu żydowski! I plując na niego, wzięli trzcinę i bili go po głowie. A gdy go wyśmiali, zdjęli z niego płaszcz i oblekli go w szaty jego, i odprowadzili go na ukrzyżowanie” (27,27-31). Tak pogańscy żołnierze obchodzili się ze swoim Stwórcą, z Tym, który miał umrzeć na krzyżu jako Zbawiciel świata.
Psalm 22, 12- 16 (cz. 3)
- Szczegóły
Stary Testament zapowiadał cierpienia, które miały dotknąć Chrystusa i chwałę mającą po nich nastąpić (1. Piotra 1,11). Sam Pan również się do tego odwołuje, potwierdzając podział starotestamentowych Pism na trzy części: „To są moje słowa, które mówiłem do was, gdy jeszcze byłem z wami, że musi się spełnić wszystko, co jest napisane o mnie w zakonie Mojżesza i u proroków, i w Psalmach” (Łuk. 24,44).
W każdej z tych części znajduje się rozdział, w którym Bóg mówi bezpośrednio o Golgocie i odkupieńczym dziele Chrystusa: w Księdze Rodzaju 22, w Psalmie 22 i w proroctwie Izajasza 53 podnosi On zasłonę i rzuca pełne, Boskie światło na to, co miało wydarzyć się na krzyżu.
W Psalmie 22 Duch Święty ukazuje nam głównie cierpienia Pana Jezusa, jakie znosił On podczas trzech godzin ciemności na krzyżu - wtedy, gdy był sądzony przez Boga. I dobrze jest, jeśli to zauważamy. Ale pokazuje On nam również, że cierpieniom dzieła odkupienia towarzyszyła ludzka niegodziwość i fizyczne męki ukrzyżowania. Mówią o tym przede wszystkim wersety 12-22.
Nie będąc w stanie zgłębić ani pojąć Jego duchowych cierpień wynikających z Bożego sądu, możemy zrozumieć jedynie ból fizyczny i cierpienia, które zadał Mu człowiek.
Kiedy nastąpi "koniec świata?"
- Szczegóły
Niedawno rozmawiałem z pewnym przemysłowcem. W trakcie rozmowy poklepał mnie po ramieniu i powiedział: „To tak pięknie, panie pastorze, że nakłania pan młodzież ku dobremu!". Odpowiedziałem na to: „Jeżeli mam być zupełnie szczery, to niewiele sobie po tym obiecuję. W Biblii napisane jest, że serce ludzkie jest złe od samej młodości. Sądzę, że napominanie niezbyt tu pomaga. Ja chciałbym dla nich czegoś zupełnie innego". „Czego by pan chciał?" „Bardzo bym chciał, żeby ci chłopcy stali się własnością Pana Jezusa i po wszystkie czasy byli dziećmi Bożymi". „Ależ, panie pastorze, co pan mówi! Nie bujajmy w obłokach! Musimy stać na twardym gruncie!" Dobrze powiedziane, co? – musimy stać na twardym gruncie! Roześmiałem się głośno i powiedziałem: „Na jakim gruncie chce pan stać, kochany dyrektorze? Czy pan nie zauważył jeszcze, że ten grunt pod naszymi stopami dawno zaczął się chwiać?".
Nie bój się
- Szczegóły
Pan Jezus kilka razy przemawiał do Pawła bezpośrednio. Z pewnością najbardziej spektakularnym wydarzeniem było to w drodze do Damaszku, które doprowadziło do jego nawrócenia. Jednak oprócz tego Pan przekazał Pawłowi również wiele rzeczy, które miał następnie przekazać innym wierzącym (1. Kor. 11,23).
W Dziejach Apostolskich czytamy o dwóch przypadkach, kiedy Pan przemawia do Pawła, gdy ten był przygnębiony. Pierwszy raz miało to miejsce w Koryncie. Apostoł zawsze bardzo troszczył się o swoich rodaków, dlatego też głosił im ewangelię. Oni jednak odrzucili ją, „sprzeciwiając się i bluźniąc” (w. 5-6). Paweł opuścił ich i zwrócił się do ludzi z narodów. Wielu z nich nawróciło się. Paweł jednak spodziewał się ataków ze strony Żydów. Najwyraźniej się ich bał. Obawiał się również, że z tego powodu będzie musiał być może zrezygnować z posługi w Koryncie. Wtedy Pan przemówił do niego w nocnym widzeniu: „Nie bój się, lecz mów i nie milcz, bo Ja jestem z tobą i nikt się nie targnie na ciebie, aby ci uczynić coś złego; mam bowiem wiele ludu w tym mieście”.
Imię Jezus
- Szczegóły
Cudowne Imię Jezus zawiera w sobie pełnię, której nie da się wyrazić słowami. Któż mógłby wyliczyć, a co dopiero pojąć, rozległą chwałę tego Imienia? Kto mógłby zmierzyć, co oznacza dźwięk tego Imienia dla serca Ojca? W wieczności z pewnością będziemy w stanie lepiej zgłębić wielkie znaczenie tego Imienia w całej jego pełni.
W tym krótkim artykule chciejmy przyjrzeć się trzem aspektom tego wspaniałego imienia. Ono zawsze powinno nas prowadzić do uwielbienia, dziękczynienia i czci.
... jako środek zbawienia
„I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni” (Dz. Ap. 4,12).
Zanim narodził się Pan Jezus, Józef został pouczony przez Ducha Świętego: „A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus; albowiem On zbawi lud swój od grzechów jego” (Mat. 1,21).
Szczęśliwe godziny
- Szczegóły
Pewien pobożny rolnik gościł kiedyś kaznodzieję, który głosił słowo Boże i wykonywał w tej wiosce błogosławioną służbę. Gość czuł się w domu rolnika jak u siebie, a sam dom z dużymi, jasnymi pokojami wzbudzał jego podziw. Tylko jedna rzecz wydała mu się nietypowa: w ten nowy dom były wbudowane stare schody.
Zaproszony gość zapytał właściciela domu: „Postawiłeś tutaj te stare schody, dlaczego?”.
Wtedy ten odpowiedział: „Tak, jest ku temu bardzo ważny powód. Bardzo trudno było mi się rozstać ze starym domem, w którym mieszkali moi rodzice i dziadkowie, i w którym stała moja kołyska. Ale ponieważ popadał w ruinę, musiałem zdecydować się na budowę nowego. Nie mogłem jednak rozstać się ze starą klatką schodową, ponieważ jest ona częścią naszego błogosławieństwa. Spójrz tutaj do tego sekretnego schowka”. Po tych słowach rolnik podniósł jeden ze stopni, który nie różnił się od pozostałych, ale można go było otwierać i zamykać.
ON i ja
- Szczegóły
„Miłuję Cię, Panie, mocy moja!” (Psalm 18,2).
Dawid miał bardzo bliską, choć nie zawsze niezakłóconą, relację z Panem. W jego życiu wiary były zarówno zwycięstwa i sukcesy, jak i porażki i niepowodzenia. Nie był „nadczłowiekiem”. Dlatego tym bardziej jego życie możemy porównać z naszym.
Psalm 18 Dawid napisał pod koniec swojego życia. Treść tego psalmu można również znaleźć w 2. Księdze Samuela 22, w której czytamy o „ostatnich słowach Dawida” (2. Sam. 23,1). W psalmie tym Dawid spogląda wstecz na całą swoją ziemską wędrówkę, widząc w niej działanie Pana. Jest przekonany, że Bóg wybawił go z ręki „wszystkich jego nieprzyjaciół i z ręki Saula”. Choć niebezpieczeństwa były wielkie, a wrogowie silni (w. 18), lecz Pan okazał się silniejszy, większy i potężniejszy. Jest to tak samo prawdziwe dla ciebie i dla mnie:
A myśmy POZNALI i uwierzyli w miłość, którą Bóg ma do nas. Bóg jest miłością, a kto mieszka w miłości, mieszka w Bogu, a Bóg w nim. (1. List Jana 4,16).