Zmartwychwstały Chrystus i niewierny Tomasz
- Szczegóły
I oto powstało wielkie trzęsienie ziemi, albowiem anioł Pański zstąpił z nieba i przystąpiwszy odwalił kamień i usiadł na nim”
(Ewangelia wg św. Mateusza 28,2)
Anioł na kamieniu
To niezwykły obraz dla kobiet, które w niedzielny poranek przyszły do grobu, by namaścić ciało Jezusa wonnymi olejkami. Grób był otwarty — ciężki kamień, który dotąd zagradzał wejście, został odsunięty. A na nim siedział anioł — „A oblicze jego było jak błyskawica, a jego szata biała jak śnieg” (w. 3).
Anioł nie odsunął kamienia po to, by Jezus mógł wyjść z grobu. Nie — Syn Boży zmartwychwstał we wczesnych godzinach porannych i opuścił grób niezależnie od przeszkód. Kamień nie był w stanie Go zatrzymać. Został odsunięty dla kobiet, by one — i późniejsi odwiedzający — mogli wejść i zobaczyć na własne oczy, że grób jest pusty.
W jaki sposób Bóg dał ludziom swoje Słowo - Biblię?
- Szczegóły
Dlaczego poszczególne narody tworzą prawo? Dlaczego powstają kodeksy cywilne, pracy, drogowy czy inne? Otóż po to, aby ludzie żyli w uporządkowany sposób, czuli się bezpiecznie, wiedzieli, jak postępować w różnych sytuacjach, jakie mają prawa i obowiązki, a także jakie są zasady i reguły współżycia w społeczeństwie. Jeśli przestrzegamy prawa, nie mamy z nim problemów – a czasem wręcz otrzymujemy pochwały lub nagrody. Natomiast gdy je łamiemy, ponosimy tego konsekwencje.
Identycznie jest ze Słowem Bożym. Jest ono swego rodzaju prawem danym człowiekowi przez Boga. Dał nam je Bóg, nasz Stwórca, nam, swojemu stworzeniu. On chce naszego dobra i szczęścia, dlatego przekazał nam swoje myśli na temat życia. Jeśli nie zastosujemy się do nich, to poniesiemy wieczną szkodę.
Dlatego chciejmy się zastanowić jak powstała Biblia, kto ją napisał, jak do nas dotarła i jak należy się do niego ustosunkować.
Czytaj więcej: W jaki sposób Bóg dał ludziom swoje Słowo - Biblię?
Kontrasty
- Szczegóły
Każdego, kto kocha Pana Jezusa i myśli o Nim, szczególnie poruszają dwie relacje - relacje, które nie mogły być bardziej kontrastujące:
Relacja z Góry Przemienienia
Relacja z krzyża Golgoty.
- Na Górze Przemienienia „zajaśniało oblicze Jego jak słońce” (Ewangelia Mateusza 17:2).
- Z kolei prorok Izajasz mówi o Chrystusie cierpiącym : „Jak wielu się przeraziło na Jego widok - tak zeszpecony, niepodobny do ludzkiego był Jego wygląd, a Jego postać nie taka jak synów ludzkich” (Izajasza 52:14).
Psalm 22,26-32 (cz. 6 – ostatnia)
- Szczegóły
Z odkupieńczych cierpień naszego Zbawiciela i Jego śmierci wypływa obfite błogosławieństwo, o czym mówi nam werset 23. Zauważamy tu trzy obszary błogosławieństw, które obejmują:
1. wiernych czasu łaski (w. 23-25),
2. odkupionych z narodu izraelskiego w przyszłości (w. 26 i 27) oraz
3. wiernych z narodów, którzy wejdą do Tysiącletniego Królestwa Sprawiedliwości i Pokoju (w. 28-30).
Natomiast wersety 31 i 32 są podsumowaniem psalmu.
Pierwszy obszar błogosławieństw już rozważaliśmy (zob. Psalm 22 - część 5). Teraz zajmiemy się drugą grupą ludzi, która zostanie obdarzona błogosławieństwami.
Psalm 22,22-25 (cz. 5)
- Szczegóły
„(…) bo i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś” (w. 22 UBG).
Wysłuchanie przez zmartwychwstanie
Werset 22 jest dla tego psalmu wersetem przełomowym. W pierwszej jego części Zbawiciel woła do Boga: „Wybaw mnie z lwiej paszczy,(…)”. Lwia paszcza mówi o groźbie śmierci ze strony wroga, który chciał skłonić Pana Jezusa, aby nie dokończył swego dzieła na krzyżu i nie poszedł na śmierć. Ale Pan pozostał wiernym świadkiem aż do śmierci i dokonał dzieła odkupienia.
W drugiej części tego wersetu Zbawiciel mówi: (…) bo i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś. Teraz sięga On już poza krzyż. Aby zrozumieć, co Pan ma na myśli przytoczmy kilka miejsc z Nowego Testamentu:
Obudzić czas - klucz do ewangelizacji cz. 3
- Szczegóły
„Zachowajcie siebie samych w miłości Bożej" (Judy 21). PJ
„Tylko w takim stopniu, w jakim jesteśmy pod wrażeniem miłości Chrystusa, możemy zachwycić nią innych" (autor nieznany).
Wskaźnik poziomu paliwa wskazuje poziom, kiedy przekręcasz kluczyk w stacyjce. Od pewnego czasu jeździsz na rezerwie. Wskazówka wskaźnika paliwa podniosła się tylko nieznacznie. „Nieważne. W porządku. Na pewno pokonam ten krótki dystans. To tylko 10 km". Ruszamy. Przez pierwsze kilometry idzie dobrze. Ale nagle silnik zaczyna się dławić. „To może się źle skończyć", myślisz, „O nie! Teraz jest jeszcze lekki podjazd. Szybko zjadę na pobocze". Ale za późno. Silnik gaśnie, a ty wciąż naciskasz pedał gazu. Zatrzymujesz się na środku skrzyżowania. Samochód trzeba zepchnąć na bok...
Być może wiesz, jak wygląda jazda na sucho. W baku nie ma już paliwa i samochód trzeba pchać. Doświadczamy tego również w życiu duchowym. Po prostu nie masz już siły, nie masz już zapału dla Pana i dla głoszenia Ewangelii. Być może wciąż dodawałeś gazu, ale bak był już pusty. To może się zdarzyć, ale nie musi. Możemy temu zapobiec.
Śladami Mistrza - czym jest łagodność
- Szczegóły
Czym jest łagodność
(…) uczcie się ode mnie, że jestem cichy (…) (Mat. 11,29).
Pan wzywa swoich uczniów – a więc i nas – abyśmy uczyli się od Niego łagodności (lub cichości, BW). Aby móc to zrobić, musimy najpierw się zastanowić, z czym się ta cecha wiąże. Następnie przeanalizujemy Ewangelie, aby pokazać, że zachowanie naszego Pana i Mistrza było nacechowane łagodnością.
Łagodność przejawia się między innymi w tym, że wszystko, co nas spotyka – a więc trudności, problemy, rozczarowania, ataki czy obelgi – jest przyjmowane przez nas bez narzekania. Łagodny duch nie pozwala, aby w sercu pojawiło się uczucie niezadowolenia czy goryczy.
Łagodność jest siłą! Jest to siła pochodząca od Chrystusa, która powstrzymuje nas od ulegania ludziom, chcących sprowokować nas do cielesnego działania, a tym samym skusić nas do złego. Te złe cechy słabną w nas, gdy „przyoblekamy się” w Chrystusa. Łagodność nie jest słabością, jest kontrolowaną siłą. Łagodna osoba może sobie pozwolić na delikatne i łagodne postępowanie dzięki wewnętrznej sile. Jest całkowicie poddana Bożej kontroli.
A myśmy uwierzyli i POZNALI, że Ty jesteś Chrystusem, Synem Boga żywego. (Ewangelia Jana 6,69).