Co mam czynić, abym był zbawiony? (1)
- Szczegóły
I wyprowadziwszy ich (stróż więzienny) na zewnątrz, rzekł: Panowie, co mam czynić, abym był zbawiony? (Dzieje Apostolskie 16,30).
Coś takiego nazywamy dziś „pochopnym działaniem" – tak chciał postąpić stróż więzienny, ten pyszałek! Wieczorem przekazano mu apostołów, Pawła i Sylasa, nakazując, aby ich bacznie strzegł (Dz. Ap. 16,23c). A on zaraz wtrącił ich do najciemniejszego lochu i wymyślił jeszcze dodatkowe szykany. W nocy nastąpiło trzęsienie ziemi. Spowodowała je bezpośrednio ręka Boża. Było to dokładnie wycelowane trzęsienie ziemi! Miasto pozostało nietknięte, ale drzwi więzienia stanęły otworem.
Dworzanin królewski i jego syn (2)
- Szczegóły
Wtedy Jezus rzekł do niego: Jeśli nie ujrzycie znaków i cudów, nie uwierzycie. Rzecze do niego dworzanin: Panie, wstąp, zanim umrze dziecię moje. Rzecze mu Jezus: Idź, syn twój żyje. I uwierzył ten człowiek słowu, które mu rzekł Jezus, i odszedł (Ewangelia Jana 4,49-50).
Cenimy sobie kogoś, kto jest konsekwentny. Apostoł Paweł powiedział o sobie, że u niego „tak” znaczy „tak”, a „nie” znaczy „nie”. I tak powinno być. Dlatego powyższy werset budzi niemałe zdumienie. Pan nasz najpierw dosyć chłodno odprawia tego urzędnika króla Heroda, który przychodzi z prośbą o uzdrowienie syna. Daje mu do zrozumienia, że nie jest ich cudotwórcą, a potem ulega prośbom tego człowieka i uzdrawia jego syna.
Niewypał i wróble
- Szczegóły
Niewypał i wróble
Było to podczas wojny. Chciałem kogoś odwiedzić i kiedy tam szedłem, zaczął się nalot. Pobiegłem do schronu, aby przeczekać. Kiedy nalot się skończył, ruszyłem dalej i doszedłem do osiedla, w którym byłem umówiony. Stało jeszcze, ale wszystkie domy – a było ich ze dwadzieścia – były zupełnie puste. Myślałem, że śnię – domy stoją, a ludzi nie ma! Nagle zobaczyłem strażnika z obrony przeciwlotniczej, więc pytam go: „Dlaczego nie ma tu nikogo?" A ten nic nie mówi, bierze mnie za ramię i prowadzi do jednego z domów.
Dworzanin królewski i jego syn (1)
- Szczegóły
„Przybył więc znowu do Kany Galilejskiej, gdzie z wody uczynił wino. A był w Kafarnaum pewien dworzanin, którego syn chorował. Gdy ten usłyszał, iż Jezus przyszedł z Judei do Galilei, udał się do niego i prosił, aby wstąpił i uzdrowił jego syna, gdyż był bliski śmierci. Wtedy Jezus rzekł do niego: Jeśli nie ujrzycie znaków i cudów, nie uwierzycie” (Ewangelia Jana 4,46-48).
„W naszych kręgach tego się nie robi!” Tak zapewne mówiono dotychczas w domu tego urzędnika, gdy rozmowa toczyła się o tym, że ten czy ów chodzi za Jezusem. Tytuł „urzędnik królewski” oznacza, że ten człowiek był jednym z wyższych zarządzających na dworze króla Heroda i nawet, jeśli król Herod nie miał już wiele do powiedzenia, ponieważ w kraju rządzili Rzymianie, to jednak on i jego urzędnicy tym bardziej zadzierali nosa.
Najważniejsze "zdrówko"
- Szczegóły
A Jezus, ujrzawszy wiarę ich, rzekł paralitykowi: Synu, odpuszczone są grzechy twoje. A byli tam niektórzy z uczonych w Piśmie; ci siedzieli i rozważali w sercach swoich: Czemuż ten tak mówi? On bluźni. Któż może grzechy odpuszczać oprócz jednego, Boga? (Ewangelia Marka 2,5-7).
W pewien sposób imponują nam ci mężczyźni, którzy po prostu z niecierpliwością czekają, aż tłum się rozejdzie. Dom, w którym Jezus głosi kazanie, jest pełen słuchaczy, do tego stopnia, że nie ma jak się do Niego dostać.
Modlitwa
- Szczegóły
Daniel … miał w swym górnym pokoju okna otwarte w stronę Jeruzalemu i trzy razy dziennie padał na kolana, modlił się i wysławiał swojego Boga
Księga Daniela 6,11
Pewna grupa wspinaczy górskich wyszła o godzinie drugiej nad ranem ze schroniska i doszła do zaplanowanego celu około godziny dziewiątej. Uczestnicy wyprawy byli wprawdzie wyczerpani, ale jednocześnie niezmiernie szczęśliwi z dokonanego wyczynu. Nagle nadciągnęła nawałnica.
Mędrcy ze Wschodu - Trzej Królowie
- Szczegóły
Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejemie Judzkim za króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: Gdzie jest ten nowo narodzony król żydowski? Widzieliśmy bowiem gwiazdę jego na Wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon (Ewangelia Mateusza 2,1-1).
Mało która historia z Nowego Testamentu zaintrygowała tyle umysłów, rzuciła wyzwanie tylu myślicielom i zainspirowała tylu artystów malarzy, jak podróż mędrców ze wschodu. Z drugiej strony mało które z wydarzeń opisanych w Nowym Testamencie ma tak wiele różnych wersji i urosło do rangi legendy, co opowieść o tych przybyłych z daleka, bezimiennych mężczyznach.